فصل دوم : ويژگيهاى جامع ايشان
عنه صلي الله عليه و آلهـ في صِفَةِ عَلِيٍّ عليه السلامـ : هُوَ سَيِّدُ الأَوصِياءِ ، اللُّحوقُ بِهِ سَعادَةٌ ، والمَوتُ في طاعَتِهِ شَهادَةٌ ، وَاسمُهُ فِي التَّوراةِ مَقرونٌ إلَى اسمِي ، وزَوجَتُهُ الصِّدّيقَةُ الكُبرى ابنَتي ، وابناهُ سَيِّدا شَبابِ أهلِ الجَنَّةِ ابنايَ ، وهُوَ وهُما والأَئِمَّةُ بَعدَهُم حُجَجُ اللّه ِ عَلى خَلقِهِ بَعدَ النَّبِيّينَ ، وهُم أبوابُ العِلمِ في اُمَّتي ، مَن تَبِعَهُم نَجا مِنَ النّارِ ، ومَنِ اقتَدى بِهِم هُدِيَ إلى صِراطٍ مُستَقيمٍ ، لَم يَهَبِ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ مَحَبَّتَهُم لِعَبدٍ إلاّ أدخَلَهُ اللّه ُ الجَنَّةَ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آلهـ در توصيف على عليه السلامـ : او سرور اوصياست، نيك بختى به او پيوند خورده است و مرگ در راه فرمانبرى از او شهادت است، نام او در تورات كنار نام من است، همسر او صدّيقه كبرا دختر من است، دو پسر او سروران جوانان بهشتى دو پسر من هستند، او با آن دو و امامان پس از ايشان حجّتهاى خدا هستند بر خلق او پس از پيامبران و آنها درهاى دانش هستند در ميان امّت من، هر كه از ايشان پيروى كند از آتش رهايى يابد و هر كه به آنها اقتدا كند به راه راست هدايت شود، خداوند عزّوجل محبّت آنها را به بنده اى نبخشيده مگر آن كه او را در بهشت وارد كرده است.
أماليالصدوق : 28 / 5 ، مشارق أنوار اليقين : 56 نحوه ، حلية الأبرار : 1 / 235 ، وذكره أيضًا في : 483 كلّها عن جابر بن عبداللّه الأنصاريّ .