ويژگى منافق
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : المُنافِقُ يَنهى و لا يَنتَهي ، و يأمُرُ بما لا يأتي ، إذا قامَ في الصَّلاةِ اعتَرَضَ ، و إذا رَكَعَ رَبَضَ ، و إذا سَجَدَ نَقَرَ ، و إذا جَلَسَ شَغَرَ ، يُمسي و هَمُّهُ الطَّعامُ و هُو مُفطِرٌ ، و يُصبِحُ و هَمُّهُ النَّومُ و لَم يَسهَرْ ، إن حَدَّثَكَ كَذبَكَ ، و إن وَعَدَكَ أخلَفَكَ ، و إنِ ائتَمَنتَهُ خانَكَ ، و إن خالَفتَهُ اغتابَكَ .
امام زين العابدين عليه السلام : منافق نهى مى كند و خود نهى نمى پذيرد، به آنچه دستور مى دهد خودش عمل نمى كند، چون به نماز ايستد به چپ و راست مى نگرد، چون ركوع كند خود را به زمين اندازد، چون سجده كند [مانند پرندگان] منقار به زمين زند و چون بنشيند نيم خيز نشيند .، چون شب شود با اينكه روزه نداشته است همه اش به فكر خوردن غذاست و در روز با آنكه شب زنده دارى نكرده است، همّ و غمش خفتن است. اگر سخنى (حديثى) به تو گويد، دروغ گويد و اگر به تو و عده اى دهد، خلف وعده كند و اگر به او اعتماد كنى و امانتى سپارى به تو خيانت كند و اگر با او مخالفت كنى، پشت سرت بدگويى كند.
الأمالي للصدوق : 582 / 802 .