اصحابِ سمت راست
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ اللّه َ تَبارَكَ و تَعالى إذا أرادَ أن يُحاسِبَ المُؤمِنَ أعطاهُ كِتابَهُ بِيَمينِه و حاسَبَهُ فيما بَينَهُ و بَينَهُ ، فيَقولُ : عَبدي ، فَعَلتَ كَذا و كَذا و عَمِلتَ كَذا و كَذا !
فيَقولُ : نَعَم يا رَبِّ قَد فَعَلتُ ذلكَ ، فيَقولُ : قَد غَفَرتُها لَكَ و أبدَلتُها حَسَناتٍ ، فيَقولُ النّاسُ : سُبحانَ اللّه ِ أ ما كانَ لِهذا العَبدِ سَيِّئَةٌ واحِدَةٌ ؟! و هُوَ قَولُ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ : «فَأَمّا مَن اُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمينِهِ فَسَوْفَ يُحاسَبُ حِسابا يَسيرا وَ يَنْقَلِبُ إلى أهْلِهِ مَسرورا» .
امام صادق عليه السلام : خداى تبارك و تعالى چون بخواهد به حساب مؤمن رسيدگى كند كار نامه اش را به دست راست او دهد و ميان خود و او به حسابش رسيدگى نمايد. پس گويد : بنده من! چنين و چنان كرده اى و فلان و بهمان كار را انجام داده اى! عرض
مى كند : آرى، پروردگارا من اين كارها را كرده ام. خداوند مى فرمايد : من آنها را بر تو بخشيدم و تبديل به كارهاى نيك كردم. پس، مردم گويند : سبحان اللّه ! اين بنده حتى يك گناه هم نداشت؟ اين است معناى سخن خداوند عزّ و جلّ : «اما آن كس كه نامه اش به دست راست او داده شود زودا كه آسان حسابرسى شود و به سوى كسان خود شادمان برگردد».
الزهد للحسين بن سعيد : 92/246.