سودمندترين داستان
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : تَدَبَّرُوا أحوالَ الماضينَ مِن المُؤمنينَ قَبلَكُم ، كيفَ كانُوا في حالِ التَمحيصِ و البَلاءِ ··· فانظُرُوا كيفَ كانوا حيثُ كانتِ الأملاءُ مُجتَمِعَةً ، و الأهواءُ مُؤتَلِفَةً (مُتَّفِقَةً) ··· فانظُرُوا إلى ما صارُوا إلَيهِ في آخِرِ اُمورِهِم ، حِينَ وَقَعَتِ الفُرقَةُ ، و تَشَتتت الاُلفَةُ ، و اختَلفَتِ الكَلِمَةُ و الأفئدَةُ ، و تَشَعَّبُوا مُختَلِفينَ ، و تَفَرَّقُوا مُتَحارِبينَ (مُتحازِبينَ) ، قَد خَلَعَ اللّه ُ عَنهُم لِباسَ كَرامَتِهِ ، و سَلَبَهُم غَضارَةَ نِعمَتِهِ ، و بَقِيَ قَصَصُ أخبارِهِم فِيكُم عِبَرا للمُعتَبِرينَ .
امام على عليه السلام : در سرگذشت مؤمنان پيش از خود بينديشيد كه در موقع آزمايش و بلا چگونه بوده اند··· بنگريد كه چگونه بودند آن گاه كه جمعيتها يكپارچه بودند و خواسته ها يكى بود ··· بنگريد كه سرانجامشان به كجا كشيد آن گاه كه تفرقه بروز كرد و رشته الفت از هم گسيخت و سخنها و دلها مختلف گرديد و به دسته هاى گوناگون تقسيم شدند و گروههايشان با يكديگر به جنگ و ستيز برخاستند. در اين هنگام خداوند جامه بزرگوارى و سرافرازى را از تن ايشان به در آورد و فراوانى نعمت خويش را از ايشان
گرفت و حكايت خبرهاى آنان را، براى عبرت گرفتن عبرت آموزان، در ميان شما باقى گذاشت.
نهج البلاغة : الخطبة 192.