محمّد، پيامبر خدا صلى الله عليه و...
عنه صلى الله عليه و آله
ـ لَمّا سألَهُ يَهوديٌّ عَن وَجهِ تَسمِيَتِهِ بمُحمّدٍ و أحمَدَ و أبي القاسِم
و بَشيرٍ و نَذيرٍ و داعٍ ؟ ـ : أمّا مُحمّدٌ فإنّي مَحمودٌ في الأرضِ ، و أمّا أحمَدُ فإنّي مَحمودٌ في السَّماءِ ، و أمّا أبو القاسِمِ فإنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ يَقسِمُ يَومَ القِيامَةِ قِسمَةَ النّارِ ؛ فمَن كَفَرَ بِي مِن الأوَّلينَ و الآخِرينَ ففي النّارِ ، و يَقسِمُ قِسمَةَ الجَنّةِ ؛ فمَن آمَنَ بي و أقَرَّ بِنُبُوَّتي ففي الجَنّةِ . و أمّا الدّاعي فإنّي أدعُو النّاسَ إلى دِينِ ربّي عَزَّ و جلَّ ، و أمّا النَّذيرُ فإنّي اُنذِرُ بالنّارِ مَن عَصاني ، و أمّا البَشيرُ فإنّي اُبشِّرُ بالجَنّةِ مَن أطاعَني .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله
ـ در پاسخ به سؤال مردى يهودى از علّت نامگذارى ايشان به محمّد
و احمد و ابو القاسم و بشير و نذير و داعى ـ فرمود : امّا محمّد، از آن روست كه من در زمين ستوده ام. اما احمد، از آن روست كه من در آسمان ستوده ام. اما ابو القاسم، از آن روست كه خداوند عزّ و جلّ روز قيامت قسمت آتش را جدا مى كند و هر كه، از اولين و آخرين انسان ها، به من كافر شده باشد جايش در آتش است و قسمت بهشت را جدا مى سازد و هركه به من ايمان آورده و به نبوّت من اقرار كرده باشد، جايش در بهشت است. اما داعى، از آن روست كه من مردم را به دين پروردگارم عزّ و جلّ دعوت مى كنم. اما نذير، از آن روست كه هر كس نا فرمانيم كند او را به آتش بيم مى دهم و اما بشير، از آن روست كه هر كس اطاعتم كند، او را به بهشت بشارت مى دهم.
معاني الأخبار : 52 / 2.