الف ـ سفارش هاى آن حضرت به فرزند...
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : اُوصِيكَ بتَقوَى اللّه ِ ـ أي بُنَيَّ ـ و لُزُومِ أمرِهِ ، و عِمارَةِ قَلبِكَ بذِكرِهِ ،
و الاعتِصامِ بحَبلِهِ ، و أيُّ سَبَبٍ أوثَقُ مِن سَبَبٍ بَينَكَ و بَينَ اللّه ِ إن أنتَ أخَذتَ بهِ ؟!
أحْيِ قَلبَكَ بِالمَوعِظَةِ ، و أمِتْهُ بِالزَّهادَةِ ، و قَوِّهِ بِاليَقينِ ، و نَوِّرْهُ بِالحِكمَةِ ، و ذَلِّلْهُ بذِكرِ المَوتِ ، و قَرِّرْهُ بِالفَناءِ ، و بَصِّرْهُ فَجائعَ الدُّنيا···
و اعلَمْ يا بُنَيَّ أنّ أحَبَّ ما أنتَ آخِذٌ بهِ إلَيَّ مِن وَصِيَّتي تَقوَى اللّه ِ و الاقتِصارُ على ما فَرَضَهُ اللّه ُ علَيكَ ، و الأخذُ بما مَضى علَيهِ الأوَّلونَ مِن آبائكَ ، و الصّالِحونَ مِن أهلِ بَيتِكَ .
امام على عليه السلام : اى فرزندم! تو را سفارش مى كنم به پرواى از خدا و پيروى از فرمان او و آباد كردن دلت با ياد او و چنگ زدن به
ريسمان او، و كدام رشته محكمتر از رشته اى است كه ميان تو و او باشد اگر بدان چنگ زنى؟
دلت را با اندرز زنده بدار و با بى رغبتى به دنيا بميرانش و به وسيله يقين نيرويش بخش و با حكمت روشنش گردان و با ياد مرگ زبونش ساز و به فنا و نيستى معترفش گردان و به رنج ها و گرفتارى هاى دنيا بينايش كن
فرزندم! بدان كه بهترين سفارشى كه از من به كار بندى، تقوا داشتن از خداست و بسنده كردن به آنچه خداوند بر تو واجب گردانيده و به كار بستن آنچه نياكان تو و نيكان خاندانت بر آن بوده اند.
نهج البلاغة : الكتاب 31.