ويژگيهاى كسى كه براى خدا مى آموزد
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن طَلَبَ العِلمَ للّه ِِ لَم يُصِبْ مِنهُ بابا إلاّ ازدادَ بِهِ في نَفسِهِ ذُلاًّ ، و فِي النّاسِ تَواضُعا ، و للّه ِِ خَوفا ، و فِي الدِّينِ اجتِهادا ، و ذلكَ الّذي يَنتَفِعُ بِالعِلمِ فَليَتَعَلَّمْهُ ، و مَن طَلَبَ العِلمَ لِلدّنيا و المَنزِلَةِ عِندَ النّاسِ و الحَظوَةِ عِندَ السُّلطانِ لَم يُصِبْ مِنهُ بابا إلاّ ازدادَ في نَفسِهِ عَظَمَةً ، و عَلى النّاسِ استِطالَةً ، و بِاللّه ِ اغتِرارا ، و مِنَ الدِّينِ جَفاءً ، فذلكَ الّذي لا يَنتَفِعُ بِالعِلمِ ، فَلْيَكُفَّ وَ ليُمسِكْ عَنِ الحُجَّةِ عَلى نَفسِهِ ، و النَّدامَةِ و الخِزيِ يَومَ القِيامَةِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه دانش را براى خدا بياموزد، به هيچ بابى از آن نرسد مگر اين كه بيش از پيش خود را حقيرتر بيند، با مردم افتاده تر شود، ترسش از خدا بيشتر گردد و در دين كوشاتر شود. چنين كسى از علم بهره مند مى شود. پس، بايد آن را بياموزد. اما كسى كه دانش را براى دنيا و منزلت يافتن نزد مردم و موقعيت يافتن نزد سلطان و حاكم فرا گيرد، به هيچ بابى از آن نرسد مگر اين كه خود بزرگ بين تر شود و بر مردم بيشتر بزرگى فروشد و از خدا بيشتر غافل شود و از دين بيشتر فاصله گيرد. چنين كسى از دانش سود نمى برد؛ بنا بر اين، بايد [از تحصيل دانش ]خوددارى ورزد و عليه خود حجّت و پشيمانى و رسوايى در روز قيامت فراهم نياورد.
روضة الواعظين : 16.