فصل دهم: حكمت هاى جامع
كنز الفوائد :قالَ لُقمانُ الحَكيمُ لاِبنِهِ في وَصِيَّتِهِ : يا بُنَيَّ ، أحُثُّكَ عَلى سِتِّ خِصالٍ ، لَيسَ مِنها خَصلَةٌ الاّ وهِيَ تُقَرِّبُكَ إلى رِضوانِ اللّه ِ عز و جل ، وتُباعِدُكَ مِن سَخَطِهِ :الاُولى : أن تَعبُدَ اللّه َ ، ولا تُشرِكَ بِهِ شَيئا .وَالثّانِيَةُ : الرِّضا بِقَضاءِ اللّه ِ فيما أحبَبتَ وكَرِهتَ .وَالثّالِثَةُ : أن تُحِبَّ فِي اللّه ِ وتُبغِضَ فِي اللّه ِ .وَالرّابِعَةُ : تُحِبُّ لِلنّاسِ ما تُحِبُّ لِنَفسِكَ ، وتَكرَهُ لَهُم ما تَكرَهُ لِنَفسِكَ .وَالخامِسَةُ : تَكظِمُ الغَيظَ ، وتُحسِنُ إلى مَن أساءَ إلَيكَ .وَالسّادِسَةُ : تَركُ الهَوى ومُخالَفَةُ الرَّدى .
كنز الفوائد :لقمان حكيم در سفارش خود به پسرش گفت : «پسرم ! تو را به شش ويژگى تشويق مى كنم كه هر يك از آنها به تنهايى ، تو را به رضوان خداوند عز و جلنزديك ، و از خشمش دور مى سازد :نخست ، اين كه : خدا را بپرستى و چيزى را با او شريك قرار ندهى .دوم : به قضاى الهى ، در آنچه مى پسندى و آنچه نمى پسندى ، خشنود باشى .سوم : اين كه تنها در راه خدا ، دوستى و دشمنى كنى .چهارم : آنچه را كه براى خود مى پسندى ، براى مردم نيز بپسندى و آنچه را كه براى خود نمى پسندى ، براى مردم نيز نپسندى .پنجم : خشم را فرو برى و به كسى كه به تو بدى كرده ، نيكى كنى .و ششم : هواى نفس را رها كنى و با پليدى و پستى ، مخالفت نمايى» .
كنز الفوائد : ج 2 ص 164 ، أعلام الدين : ص 154 .