خطرِ امر به معروف و نهى از منكر نكردن
عنه صلى الله عليه و آله : إنَّ أوَّلَ ما دَخَلَ النَّقصُ عَلى بَني إسرائيلَ أنَّهُ كانَ الرَّجُلُ يَلقَى الرَّجُلَ
فَيقولُ : يا هذا اتَّقِ اللّه َ و دَعْ ما تَصنَعُ بِهِ فإنَّهُ لا يَحِلُّ لَكَ ، ثُمَّ يَلقاهُ مِنَ الغَدِ و هُوَ عَلى حالِهِ ، فلا يَمنَعُهُ ذلكَ أن يَكونَ أكيلَهُ و شَريبَهُ و قَعيدَهُ ، فلَمّا فَعَلوا ذلكَ ضَرَبَ اللّه ُ قُلوبَ بَعضِهِم بِبَعضٍ ، ثُمَّ قالَ : «لُعِنَ الّذينَ كَفَروا مِن بَني إسرائيلَ» ··· الآيات
··· كَلاّ و اللّه ِ لَتَأمُرُنَّ بِالمَعروفِ ، و لَتَنهَوُنَّ عَنِ المُنكَرِ ، و لَتَأخُذُنَّ عَلى يَدِ الظّالِمِ ، و لَتَأطُرُنَّهُ عَلَى الحَقِّ أطْرا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نخستين عيب و نقصى كه بر بنى اسرائيل وارد شد اين بود كه هر گاه مردى با مردى [خلافكار] رو به رو
مى شد، به او مى گفت: اى مرد! از خدا بترس و گناه نكن كه اين كارها بر تو روا نيست. اما فرداى آن روز وى را با همان وضع (خلافكارى و گناه) مشاهده مى كرد ولى، براى اين كه هم كاسه و هم پياله و همنشين او باشد او را از گناه منع نمى كرد. چون اين رفتار را در پيش گرفتند، خداوند دلهاى آنها را به جان يكديگر انداخت و آن گاه فرمود: «كسانى از بنى اسرائيل كه كافر گشتند، لعنت شدند···». ··· آرى، به خدا سوگند كه بايد امر به معروف و نهى از منكر كنيد و دست ستمگر را بگيريد و او را با زور هم كه شده، به سمت حق بكشانيد.
الترغيب و الترهيب : 3/228/17.