از جاذبه هاى دنيا روى گردانيد
الإمام عليّ عليه السلام :اُوصيكُم عِبادَ اللّه ِ بِتَقوَى اللّه ِ وطاعَتِهِ ؛ فَإِنَّها النَّجاةُ غَدا وَالمَنجاةُ أبَدا ، رَهَّبَ فَأَبلَغَ ، ورَغَّبَ فَأَسبَغَ ، ووَصَفَ لَكُمُ الدُّنيا وَانقِطاعَها وزَوالَها وَانتِقالَها ، فَأَعرِضوا عَمّا يُعجِبُكُم فيها لِقِلَّةِ ما يَصحَبُكُم مِنها ، وأقرَبُ دارٍ مِن سَخَطِ اللّه ِ وأبعَدُها مِن رِضوانِ اللّه ِ .
فَغُضّوا (ارفِضوا) عَنكُم ـ عِبادَ اللّه ِ ـ غُمومَها وأشغالَها ، لِما قَد أيقَنتُم بِهِ مِن فِراقِها وتَصَرُّفِ حالاتِها ، فَاحذَروها حَذَرَ الشَّفيقِ النّاصِحِ ، وَالمُجِدِّ الكادِحِ .
امام على عليه السلام :اى بندگان خدا! شما را به پروا كردن از خدا و فرمان بردارى از او سفارش مى كنم؛ چرا كه [ مايه ] نجات در فردا[ى قيامت] و رهايى ابدى [از عذاب الهى]اند . خداوند در تهديد و ترغيب شما ذرّه اى فروگذار نكرده، و دنيا و ناپايدارى و زوال و انتقال آن [به ديگرى] را به شما شناسانده است. پس، از آنچه در دنيا خوشايند شماست ، روى گردانيد؛ چرا كه [ فقط ] اندكى از آن را با خود مى بريد.
دنيا نزديك ترين جا به خشم خدا و دورترين جا از خشنودى اوست. پس ، اى بندگان خدا! غم ها و گرفتارى هاى دنيا را از خود دور كنيد ـ چرا كه به جدايى دنيا و دگرگونى حالات آن ، يقين داريد ـ و از آن حذر كنيد ، همچون حذر كردن دلسوز خيرخواه، و كوشاى رنجبر.
نهج البلاغة : الخطبة 161 .