اختر شناسى و منجّمى
عنه عليه السلام ـ في دعاءِ الاستِخارَةِ بعدَ الفَراغِ من صَلاتِها ـ : اللّهُمّ إنّكَ خَلَقتَ أقواما يَلجَؤونَ إلى مَطالِعِ النُّجوم لأوقاتِ حَرَكاتِهِم و سُكونِهِم و تَصَرُّفِهِم و عَقدِهِم ، و خَلَقتَني أبرَأُ إلَيكَ مِن اللَّجَأ إلَيها و مِن طَلَبِ الاختِياراتِ بِها ، و أتَيَقَّنُ أنّكَ لَم تُطلِعْ أحَدا على غَيبِكَ في مَواقِعِها ، و لَم تُسَهِّلْ لَهُ السَّبيلَ إلى تَحصيلِ أفاعيلِها
و إنّكَ قادِرٌ على نَقلِها في مَداراتِها في مَسيرِها علَى السُّعودِ العامّةِ و الخاصّةِ إلَى النُّحوسِ ، و مِن النُّحوسِ الشّامِلَةِ و المُفرَدَةِ إلَى السُّعودِ، لأنّكَ تَمحو ما تَشاءُ و تُثبِت
و عِندَكَ اُمُّ الكِتابِ .
امام صادق عليه السلام ـ در دعاى بعد از نماز استخاره ـ گفت : بار خدايا! تو مردمانى را آفريده اى كه براى تعيين زمان حركات و سكنات خود و فعاليت ها و عقود خويش به طلوع و غروب ستارگان پناه مى برند و مرا آفريدى و من به جاى پناه بردن به اوضاع كواكب و تعيين زمان انتخاب كارها از طريق آنها، به تو پناه مى آورم و يقين دارم كه تو هيچ كس را بر مواقع و جايگاه هاى ستارگان كه در غيب توست آگاه نكرده اى و راه رسيدن به تأثيرات آنها را برايش هموار نساخته اى
تو مى توانى ستارگان را در مدارهايشان از مسير سعدِ عام و خاص، به نحوست منتقل سازى و از نحوست فراگير و موردى به سعد بودن برگردانى؛ زيرا كه تو آنچه را بخواهى محو مى گردانى و آنچه را بخواهى ثبت
مى كنى و امّ الكتاب در نزد تو مى باشد.
بحار الأنوار : 58 / 229 / 12.