جِعِرّ انَه
جِعِرّ انُه مَحَلّی در چهار فرسنگی شمالِ مکّه بسوی طائِف است که پیامبر (ص) هنگامِ بازگشت از غَزْوَه طائِف ، در آن مکان دستورِ تقسیمِ غنائِم را صادر فرموده و همانجا مسجدی بنا کردند . در جِعِرّ انُه دو حلقه چاه به نامِ رسول خدا(ص) و علی(ع)وجود دارد .
کوهِ کوچکی در نزدیکی چاههای مذکور قرار گرفته کهروی سنگهای آن ، فرو رفتگیهائی شبیهِ کاسه ایجاد شده است . گفته شده پیامبر خدا(ص) در این کاسههای سنگی طبیعی و با استفاده ازآبِ چاههای یاد شده ، آرد خمیر کردهاند و لِذا مردمی کهعازِمِ جِعِرّ انُه میشوند به پیروی از این سنّت ، با بهرهگیری از آب چاهها ، در کاسههای سنگی مذکورخمیر تهیه نموده و به تقلید ازبِلالکه بر فرازِ آنکوه بانگِ اذان سر داده است ،اذان میگویند .
رسول خاتم(ص) هنگامِ مراجعت از غَزْوَه طائِف ، جهتِ عزیمت به مکّه و انجامِ عُمْرَه ، در جِعِرّ انُه مُحْرِم شدند .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران