عوامل شوق آفرين
المحجّة البيضاء : في أخبارِ داوودَ عليه السلام أنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ أوحى إلَيهِ : ··· يا داوودُ ، إنّي خَلَقتُ قُلوبَ المُشتاقينَ مِن رِضواني ، وَ نعَّمتُها بنُورِ وَجهي ···
فقالَ داوودُ: يا رَبِّ ، بِمَ نالُوا مِنكَ هذا ؟ قالَ : بحُسنِ الظَّنِّ ، و الكَفِّ عَنِ الدُّنيا و أهلِها ، و الخَلَواتِ بِي و مُناجاتِهِم لِي ، و إنَّ هذا مَنزِلٌ لا يَنالُهُ إلاّ مَن رَفَضَ الدُّنيا و أهلَها ، و لَم يَشتَغِلْ بشيءٍ مِن ذِكْرِها ، و فَرَّغَ قَلبَهُ لِي و اختارَني على جَميعِ
خَلقي ، فعِندَ ذلكَ أعطِفُ علَيهِ فاُفَرِّغُ نَفسَهُ لَهُ ، و أكشِفُ الحِجابَ فيما بَيني و بَينَهُ ؛ حتّى يَنظُرَ إلَيَّ نَظَرَ النّاظِرِ بعَينِهِ إلَى الشّيءِ .
المحجّة البيضاء : در اخبار داوود عليه السلام آمده است كه خداوند عزّ و جلّ، به او وحى فرمود: اى داوود! من دل هاى مشتاقان را از خشنودى خود آفريدم و آنها را به نور ذات خود منعّم گردانيدم··· داوود عرض كرد: پروردگارا! به چه وسيله به اين مقام نزد تو، رسيدند؟ فرمود: به خوش گمانى و دور نگه داشتن خويش از دنيا و اهل آن و خلوت كردن و مناجات نمودن با من. و اين مقامى است كه بدان دست نيابد، مگر كسى كه دنيا و اهل آن را به كنار نهد و هرگز از آن ياد نكند و دلش را براى من خالى گرداند و مرا بر همه آفريدگانم برگزيند. در اين صورت است كه من به او رو مى كنم و نفْس او را براى او
فارغ گردانم و حجابِ ميان خود و او را كنار زنم، به طورى كه مرا [با چشم دل ]ببيند همچون كسى كه با چشم [سر] خود چيزى را مى بيند.
المحجّة البيضاء : 8/59 و 61.