مَثَل قرآن
عنه صلى الله عليه و آله : مَثَلُ ما بَعثَني اللّه ُ بهِ مِن الهُدى و العِلمِ كمَثَلِ الغَيثِ الكثيرِ أصابَ أرضا فكانَ مِنها نَقِيَّةٌ قَبِلَتِ الماءَ و أنبَتَتِ الكَلَأَ و العُشبَ الكثيرَ ، و كانت مِنها أجادِبُ أمسَكَتِ الماءَ ، فنَفَعَ اللّه ُ بها النّاسَ فشَرِبوا مِنها و سَقَوا و رَعَوا. و أصابَ طائفَةً مِنها اُخرى ، إنّما هِي قِيعانٌ لا تُمسِكُ ماءً و لا
تُنبِتُ كَلَأً ، فذلكَ مَثَلُ مَن فَقِهَ في دِينِ اللّه ِ وَ نَفعَهُ ما بَعَثَني اللّه ُ بهِ فعَلِمَ و عَلَّمَ ، و مَثَلُ مَن لَم يَرفَعْ بذلكَ رأسا و لَم يَقبَلْ هُدى اللّه ِ الّذي اُرسِلتُ بهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : حكايت هدايت و دانشى كه خداوند مرا به آنها مبعوث كرده، حكايت باران بسيارى است كه در سرزمينى ببارد. قسمتى از آن سرزمين كه پاكيزه (مناسب) است، آب را به خود مى پذيرد و گياه و علف فراوانى را مى روياند و بخشى از آن كه سخت است آب را نگه مى دارد و خداوند با آن، مردم را بهره مند مى سازد؛ زيرا از آب آن جا مى نوشند و مزارع خود را آبيارى مى كنند و چارپايانشان را مى چرانند و قسمتى از آب
باران هم به جاهاى ديگرى از آن سرزمين مى ريزد كه كوير است؛ نه آبى نگه مى دارد و نه گياهى مى روياند. اين است مَثَل كسى كه در دين خدا دانا شود و آنچه خداوند مرا به آن فرستاده است او را سود بخشد و بياموزد و آموزش دهد و مثل كسى كه به سبب آن سرى بلند نكرده و هدايت خدا را، كه براى آن فرستاده شده ام، نپذيرفته باشد.
كنز العمّال : 897.