لذيذترين و خبيث ترين عضو حيوان

المصنّف ، ابن ابى شيبه ـ به نقل از خالد بن ثابت رِبعى ـ : لقمان ، برده اى حبشى و نجّار بود . مولايش بدو گفت: گوسفندى را برايم سر ببر .گوسفندى را برايش سر بريد. آن گاه ، گفت: لذيذترين دو عضو آن را برايم بياور!لقمان ، زبان و دل آن را برايش آورد.مولا گفت: آيا در آن ، چيزى لذيذتر از اين دو هست؟لقمان گفت: «نه» . آن گاه ، ساكت شد .بار ديگر ، مولا گفت: گوسفندى را برايم سر ببر .لقمان ، گوسفندى برايش سر بريد. گفت: خبيث ترين دو عضو آن را دور بيندازد . لقمان ، زبان و دل را دور انداخت. مولايش گفت: به تو گفتم : لذيذترينِ آن را برايم بياور، تو زبان و دل را آوردى . سپس گفتم: خبيث ترينِ آن را دور بينداز، باز تو زبان و دل را دور انداختى!لقمان گفت : «هيچ چيزى لذيذتر از آن دو نيست ؛ هنگامى كه سالم باشند، و هيچ چيزى خبيث تر از آن دو نيست ؛ هنگامى كه فاسد باشند» .