نشانه هاى عدالت

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه از چه طريق عدالت آدمى شناخته مى شود، تا در نتيجه شهادتش پذيرفته شود ـ فرمود : او را به داشتن حيا و پاكدامنى و نگهداشتن شكم و شهوت و دست و زبان [از حرام و ناروا ]بشناسيد. و همچنين با دورى كردن از گناهان كبيره، كه خداوند بر آنها وعده آتش داده است؛ مانند شرابخوارى، زنا، ربا خوارى، نافرمانى از پدر و مادر، فرار از ميدان جهاد و جز اينها شناخته مى شود. كسى كه همه اين امور را از خود نشان دهد و تمام عيبهايش را پوشيده نگه دارد ـ به طورى كه كنجكاوى از ديگر لغزشهاى او و غيبت كردن از وى، بر مسلمانان حرام و به دوستى گرفتن او و آشكار كردن عدالتش در ميان مردم، بر آنان واجب و لازم آيد ـ و به نمازهاى پنجگانه برسد، يعنى بر اين نمازها مواظبت كند، و با حاضر شدن در جماعت مسلمانان، آنها را به موقع بخواند و از حضور در جماعت و مصلاّى آنان سرباز نزند، مگر عذرى داشته باشد [او را عادل بدانيد].