|     |     |  EN |   AR   

نهى از غيبت

نهى از غيبت

امام على عليه السلام ـ در نهى از غيبت كردن از مردم ـ فرمود : افراد پاكدامن و برخوردار از نعمت پرهيزگ ...

  • ۱۳:۵۶ ۱۳۹۸/۱۲/۲۴
نهى از غيبت
متن عربی
عنه عليه السلام ـ فِي النَّهيِ عن غِيبَةِ الناسِ ـ : و إنّما يَنبَغِي لأهلِ العِصمَةِ و المَصنوعِ إلَيهِم فِي السلامَةِ أن يَرحَموا أهلَ الذُّنوبِ و المَعصيَةِ ، و يكونَ الشُّكرُ هُو الغالِبَ علَيهِم ، و الحاجِزَ لَهُم عَنهُم ، فكيفَ بالعائبِ الذي عابَ أخاهُ و عَيَّرَهُ بِبَلواهُ ؟! أ ما ذَكَرَ مَوضِعَ سَترِ اللّه ِ علَيهِ مِن ذُنوبِهِ ممّا هُو أعظَمُ مِن الذَّنبِ الذي عابَهُ بهِ ؟ ! و كيفَ يَذُمُّهُ بذَنبٍ قد رَكِبَ مِثلَهُ ؟ ! فإن لم يَكُنْ رَكِبَ ذلكَ الذَّنبَ بعَينِهِ فَقد عَصَى اللّه َ فيما سِواهُ مِمّا هو أعظَمُ مِنهُ . و ايمُ اللّه ِ ، لَئن لم يَكُن عَصاهُ فِي الكبيرِ و عَصاهُ فِي الصغيرِ لَجَراءَتُهُ على عَيبِ الناسِ أكبَرُ ! .
ترجمه فارسی
امام على عليه السلام ـ در نهى از غيبت كردن از مردم ـ فرمود : افراد پاكدامن و برخوردار از نعمت پرهيزگارى بايد و بجاست كه با گنه ورزان و معصيت كاران مهربان و دلسوز باشند و سپاسگزارى [ به خاطر نعمت پاكدامنى و پرهيزگارى] بر ايشان چيره باشد و مانع غيبت آنها از گنهكاران شود. [حال چه رسد به عيبجويى] و چگونه از برادر خويش عيبجويى مى كند و او را به گناهش سرزنش مى نمايد؟ مگر به ياد نمى آورد مقام ستّارى خدا را كه گناه او را پوشاند، گناهى كه بزرگتر از گناه آن برادرى است كه او را بدان سرزنش مى كند! چگونه او را به خاطر گناهى نكوهش مى كند كه خودش چونان گناهى را مرتكب شده است؟ و اگر عين آن گناه را نكرده باشد، بي گمان با گناهى بزرگتر از آن، خدا را نافرمانى كرده است. به خدا سوگند كه اگر با گناه بزرگى خدا را نافرمانى نكرده، و در گناه كوچكى او را نافرمانى كرده باشد، بي گمان همين گستاخى او در عيب گويى از مردم بزرگترين گناه است!
نهج البلاغة :الخطبة 140.