اختر شناسى و منجّمى
الكافي عن عليّ بن أسباط عمّن رواه عن الإمام الصّادق عليه السلام : كانَ بَيني و بَينَ رجُلٍ قِسمَةُ أرضٍ ، و كانَ الرّجُلُ صاحِبَ نُجومٍ ، و كانَ يَتَوخّى ساعَةَ السُّعودِ ؛ فيَخرُجُ فيها و أخرُجُ أنا في ساعَةِ النُّحوسِ ، فاقتَسَمنا فخَرَجَ لي خَيرُ القِسمَينِ ، فضَرَبَ الرّجُلُ يدَهُ اليُمنى علَى اليُسرى ثُمّ قالَ : ما رأيتُ كاليَومِ قَطُّ ! قلتُ : وَيلَ الآخَرِ! و ما ذاكَ ؟ قالَ : إنّي صاحِبُ نُجومٍ أخرَجتُكَ في ساعَةِ النُّحوسِ و خَرَجتُ أنا في ساعَةِ السُّعودِ ، ثُمّ قَسَمنا فخَرَجَ لكَ خَيرُ القِسمَينِ
فقلتُ : أ لا اُحَدِّثُكَ بحَديثٍ حَدَّثَني به
أبي ؟ قالَ : قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن سَرَّهُ أن يَدفَعَ اللّه ُ عنهُ نَحسَ يَومِهِ فَلْيَفتَتِحْ يَومَهُ بصَدَقَةٍ يُذهِبِ اللّه ُ بها عنهُ نَحسَ يَومِهِ ، و مَن أحَبَّ أن يُذهِبَ اللّه ُ عنهُ نَحسَ لَيلَتِه فَلْيَفتَتِحْ لَيلَتَهُ بصَدَقَةٍ يَدفَعِ اللّه ُ عنهُ نَحسَ لَيلَتِهِ
فقُلتُ : و إنّي افتَتَحتُ خُروجي بصَدَقَةٍ ، فهذا خَيرٌ لكَ مِن عِلمِ النُّجومِ .
الكافى ـ به نقل از على بن اسباط ـ : امام صادق عليه السلام فرمود : زمينى ميان من و مردى مشترك بود و مى خواستيم آن را تقسيم كنيم. آن مرد اختربين بود و منتظر بود در يك ساعت سعد بيرون برود و من در يك ساعت نحس بيرون روم. ما رفتيم و براى زمين قرعه زديم و بهترين قسمت آن به نام من افتاد. آن مرد دست راست خود را به دست چپش زد و گفت : هرگز چنين روزى نديده بودم. من گفتم : واى كس ديگر، مگر چه شده است؟ گفت : من اختربين هستم و شما را در يك ساعت نحس بيرون آوردم و خودم در ساعتى سعد بيرون آمدم و زمين را تقسيم كرديم، اما بهترين قطعه زمين به نام شما درآمد
من گفتم : آيا مى خواهى برايت حديثى
كه پدرم آن را برايم گفت، بگويم؟ پدرم فرمود : رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كه دوست دارد خداوند نحوست روزش را از او برطرف سازد، روز خود را با صدقه آغاز كند، خداوند بدان وسيله نحوست آن روز را از او مى برد. و هر كه دوست دارد خداوند نحوست شبش را از او برطرف سازد، شب خود را با صدقه آغاز كند، خداوند بدان وسيله نحوست آن شب را از او دفع مى كند
سپس گفتم : من هم وقتى بيرون آمدم اوّل صدقه دادم. پس، اين كار براى تو بهتر از اختر بينى است.
الكافي : 4 / 6 / 9.