فقط خدا از زمان فرا رسيدن قيامت آگاه است
بحار الأنوار : إنَّ قُرَيشا بَعَثوا ثَلاثَةَ نَفَرٍ ـ نَضرَ بنَ حارِثِ بنِ كَلدَةَ ، و عُقبَةَ بنَ أبي مُعَيطٍ ، و عامِرَ بنَ واثِلَةَ ـ إلى يَثرِبَ و إلى نَجرانَ ؛ لِيَتَعَلَّموا مِنَ اليَهودِ و النَّصارى مَسائلَ يُلقونَها عَلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ، فقالَ لَهُم عُلَماءُ اليَهودِ و النَّصارى : سَلوهُ عَن مَسائلَ فَإن أجابَكُم عَنها فهُوَ النَّبِيُّ المُنتَظَرُ الّذي أخبَرَت بِه التَّوراةُ ، ثُمَّ سَلوهُ عَن مَسألَةٍ اُخرى فَإنِ ادَّعى عِلمَها فهُوَ كاذِبٌ ؛ لِأنَّهُ لا يَعلَمُ عِلمَها غَيرُ اللّه ِ ، و هِيَ قِيامُ السّاعَةِ
فقَدِمَ الثَّلاثَةُ نَفَرٍ بِالمَسائلِ ـ و ساقَ الخبرَ إلى أن قالَ : ـ نَزَلَ عَلَيهِ جَبرَئيلُ بِسورَةِ الكَهفِ و فيها أجوِبَةُ المَسائلِ الثَّلاثَةِ ، و نَزَلَ في الأخيرَةِ قَولُهُ تَعالى : «يَسْـألُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَـاهَا قُلْ
إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّى لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَآ إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِى السَّمَـاوَاتِ وَ الأَْرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْـألُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِىٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَ لَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ » . .
بحار الأنوار : قريش، سه نفر را ـ يعنى نَضْر بن حارث بن كلده و عُقْبة بن ابى معيط و عامر بن واثله ـ به يثرب و نجران فرستادند تا از يهوديان و نصرانيان اين دو شهر مسائلى را فرا گيرند و آنها را از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بپرسند. علماى يهود و نصارا به آن سه نفر گفتند : از او چند سؤال كنيد، اگر جواب داد، او همان پيامبر منتظَرى است كه تورات از ظهورش خبر داده است. سپس يك مسأله ديگر بپرسيد، اگر ادعا كرد كه آن را مى داند او دروغگوست و پيامبر نمى باشد؛ زيرا جز خداوند كسى از آن خبر ندارد. آن مسأله، مسأله زمان فرا رسيدن قيامت است
آن سه نفر با سؤالات خود نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمدند··· جبرئيل سوره كهف را كه شامل پاسخ سه سؤال آنها مى باشد، بر پيامبر نازل كرد و درباره سؤال آخر اين آيه نازل شد : «درباره قيامت از تو مى پرسند
كه چه وقت فرا مى رسد؟ بگو: علم آن، تنها نزد پروردگار من است. جز او [ هيچ كس ]آن را به موقع خود آشكار نمى گردانَد. [اين حادثه ]بر آسمان ها و زمين گران است، جز ناگهان به شما نمى رسد. [باز] از تو مى پرسند : گويا تو از [زمان وقوع ]آن آگاهى ؟! بگو: علم آن، تنها نزد خداست، و ليك بيشتر مردم نمى دانند».
بحار الأنوار : 7/62/15.