بُرَیدَه بن حُصَیب بن عَبْدالله بن حارِث اَسْلَمِی ، اَبوسَهْلْ
بُرَیدَه در مسیرِ هجرتِآن‌حضرت از مکّه به مدینه ، همراه با هشتاد نفر از قومش ، در مَحَلّی که غَمیم نامیده می‌شد ، خدمتِ نبی مکرّم اسلام(ص) رسیده و اسلام آوَرْد و سپس جملگی نمازِ عشاء را با آن‌حضرتاِقْتِداءکردند . وی سپس یکی از اَصحابِ مُقَرَّبِ رسول خدا(ص)گردیده و در تمامِ غَزَواتِ بعد از اُحُد حضور یافت .
ایشان در غَزْوَه بَنی المُصْطَلِق ، مأموریتِ کسب و جمع‌آوری اخبار راجع به دشمن را عُهْدَه‌دار بود .
بُرَیدَه ابتدا در مدینه سُکنَی‌گُزیده و بعد عازِمِ بَصْرَه شد . او پس از مدّتیبَصْرَه را بسوی مَرْو تَرْک نموده و مُقارِنِ سال 65 هجری قمری در همان شهر دارِ فانی را وَداع گفت . بخاری و مُسْلِم یکصد و شصت و هفت حدیثازبُرَیدَه نقل کرده‌اند .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران