اُمَیه بن اَبی الصَّلت ثَقَفی
اُمَیه پیش‌از اسلام درباره پیامبر خاتم(ص) سخن می‌گفت لیکن امید داشت که خودِ وی به این مقام نائل شود و لِذا پس‌از بعثت ، دشمن سرسختِ آن‌حضرت گشت . او تا پایانِ عُمْرْ به اقداماتِ خصمانه‌اش علیه مسلمانان ادامه می‌داد و هیچ‌وقت اسلام نیاوَرْد . اُمَیه شاعر بود و شِرْک را نکوهش می‌کرد . رجوع به حُنَفاء
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران