یمامَه
یمَامَه مِنْطَقَه‌ای گسترده شامِلِ نَجْدْ ، تِهامَه ، بحرین و عُمان بوده است . مُسَیلِمَه کَذّاب که در اَواخِرِ حیاتِ پُر برکتِ رسول خدا(ص) ادّعای پیامبر ی نموده بود ، همزمان با خِلافتِ اَبوبکر ، جمعِ کثیری از ساکنینِ یمَامَه را پیروِ خود ساخت . خَلیفَه طَی فرمانی ، خالِد بن وَ لید را مأمورِ سرکوبی وی و مردمِ یمَامَه کرد . خالِد در مبارزات و مأموریت‌ها ، رفتاری بسیار شدید و خشونت‌آمیز با مردم داشت . رجوع به خالِد بن وَ لید
در نبرد با مُسَیلِمَه ، بیش از دوهزار و دویست تن از مسلمانان به شهادت رسیدند که حماسه‌آفرینِ اُحُد : اَبو دُجانَه و هفتصد نفر از حافظینِ قرآن ، جُزْوِ آنان بودند .
شماری از بزرگانِ صَحابَه ، به ویژه عَمّار یاسِر در این جنگ حضورِ فعّال داشته‌اند .
در پایانِ این نبرد ، مُسَیلِمَه با نیزه وَحْشی حَبَشی که غلامِ جُبَیر بن مُطْعِم بود ، از پا درآمد .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران