هشام بن عمرو

هِشام بن عَمْرو بن رَبیعَه بن حارِث عامِری
هِشام از صدورِ قطعنامَه قُرَیش جهتِ تحریمِ مسلمین و محصور شدنِ پیامبر خدا(ص) و یارانِ ایشان در شِعْب اَبوطالب ناخشنود بوده و دائماً برای آزادی آنان تلاش می‌کرد .
وی شب‌ها بطورِ پنهانی خواربار ، روغن ، غذا و ... به شِعْبمی‌رسانید . او باتفاقِ زُهَیر بن اَبی اُمَیه : پسرِ عاتِکَه بنت عَبْدالمُطَّلِب ، مُطْعِم بن عَدِی بن نَوفَل ، زَمَعَه بن اَسْوَد و اَبوالبَخْتَری : برادرِ اَبو جَهْلْ ،پس‌از انجامِ هماهنگی‌های لازم ، جهتِ باطل کردنِ قطعنامَه مذکوردر مسجدالحرام اجتماع کرده و سپس برابرِ توافقِ قبلی ، زُهَیرْ با صدای بلند سرانِ قُرَیش و حاضرین را مخاطب قرار داده و گفت :
تصمیمِ قُرَیش دربارَه شِعْب اَبوطالب ستمگرانه بوده و باید باطل اعلام گردد ! طرفدارانِ زُهَیرْ نیز با سَر و صدا ، سخنانِ وی را تأیید می‌کردند . اَبو جَهْلْ در مَحَلّ حضور داشته و گفت :
این کارها اتّفاقی و فِی‌البَداهَه نبوده بلکه اقدامی برنامه‌ریزی‌ شده و تصمیمی است که در شب اِتّخاذ کرده‌اند .
همزمان با تحوّلاتِ مذکور ، پیامبر  خدا(ص) خِطاب به عموی خود :اَبوطالب گفتند : جبرئیل امین مرا خبر داد که قطعنامَه قُرَیش را موریانه خورده است . اَبوطالب موضوع را به سرانِ قُرَیش اطّلاع داد .کُفّار عَهْدنامَه را از خانَه کَعْبَه خارج ساختند و علی‌رغمِ اینکه صحَّتِ ادّعای پیامبر  خدا(ص) به اثبات رسید ، کما فی‌السابق با وقاحتِ تمام اظهار داشتند : این هم سِحْرِ محمّد(ص) است .
هِشام سرانجام همراه با دوستانش که مسلّح بودند عازِمِ شِعْبْ شدهو از آن‌حضرت و اصحابِ ایشان خواستند به منازِلِ خود بازگردند . حَسّان بن ثابِت به همین مناسبت ، اَشعاری در مَدْحِ هِشام سُرُوده که هم‌اینک موجود می‌باشد .
هِشام در نبرد حُنَینْ یکی از مُؤلَّفَه قُلُوبُهُم بوده که همراهِ سپاهِ اسلام حرکت می‌کرد و در پایانِ نبرد و پس‌از بازگشتِ مسلمانان به جِعِرّانَه ، طِبقِ تدبیرِ رسول خدا(ص) ، پنجاه شتر هنگامِ تقسیمِ غنائِم دریافت کرد .

منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران