وَلید بن عُتْبَه بن رَبیعَه عَبْشَمی
وَلید باتّفاقِ پدرش : عُتْبَه و عمویش : شَیبَه بن رَبیعَه ، در جنگ بَدْرْ شرکت کردند . عُتْبَه با ضَرْ بَه شمشیرِ حارِث بن عَبْدالمُطَّلِب و شَیبَه در مُبارَزَه با حضرت حَمْزْه(ع) به قتل میرسند . وَ لید که برادر هِنْد و دائی مُعاویه بن اَبی سُفیان بود در این غَزْوَه با امام علی (ع) مواجه میشود . میانِ آن حضرت با وَلید دو ضَرْ بَه شمشیر ردّ و بدل میگردد . شمشیرِ وَلید به مولی الموحّدین : علی (ع) اصابت نکرده و لکن ضَرْبَتِ شمشیرِ آنجناب دستِ راستِ وَ لید را از بدنش جدا مینماید .
آنحضرت فرمودند : وَلید دستِ راستش را با دستِ چپ گرفته وبا آن چُنان ضَربَتی بر سَرَم زد که گمان کردم آسمان بر زمین فرو افتاد . مولای متّقیان علی (ع) با ضَربَه دیگری او را از پا درآوردند .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران
1- ارشادِ شیخ مفید ، ص 62 و 63 ، مُتَرْجَم .