وَ لید بن عُتْبَه بن اَبی سُفیان
وَ لید همزمان با حکومتِ مُعاویه ، ولایتِ مدینه را عُهْدَه‌دار بود . در آن هنگام میانِ وی و امام حُسَین (ع) نزاعی پیش می‌آید . وَلید با اِتّکاءِ به اینکه حکومتِ مدینه را در اختیار دارد ، مترصِّدِ زورگویی ، تَحَکُّم و تحمیلِ نظراتِ خود به آن‌حضرت می‌شود . امام حُسَین(ع) خِطاب به او می‌فرمایند :
به خدا سوگند باید به انصاف عمل کنی و َاِلّا در مسجدِ رسول خدا(ص) شمشیر برگرفته و مردم را جهتِ اجرای حِلفُ الْفُضُول فرا می‌خوانم .در این هنگام عَبْدالله بن زُبَیر ، مِسْوَر بن مَخْرَمَه و عَبْدالرَّحْمَن بن عُثْمانبن عُبَیدالله تَیمِی نیز سخنِ آن امامِ هُمام(ع) را شنیده و به حمایت از ایشان بر می‌خیزند . وَ لید با مُشاهَدَه این موضع‌گیری‌ها ، از ستم و اِجحاف دست بر می‌دارد .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران
1- حِلْف الفُضُول ، پیمانی است که بینِ جُرْهُمی‌ها وجود داشت و اساسِ آن دفاع از حقوقِ ستم‌دیدگان بود . سرانِ قُرَیْش مشابةِ این پیمان را با همین نام و هدف ، بینِ خود منعقد کرده و رسول خدا نیز مُفادِ آن را تأیید فرمودند .
2- تاریخ پیامبر اسلام ، پاورقی ص 54 ، پاورقی .