ورقه بن نوفل

وَرَقَه بن نَوفَل بن اَسَد بن عَبْدالعُزَّی بن قُصَی
وَرَقَه از دانشمندانِ بزرگِ مسیحی عصرِ خود و پسرعموی حضرت خَدیجَه سلام الله علیها می‌باشد .
ایشان هنگامی‌که شکنجه‌شدنِ بِلال توسّطِ اُمَیه بن خَلَف رامُلاحَظَه کرد ، از او خواست دست از آزارِ بِلال بدارد . اُمَیه گفت : این مَرد دائماً اَحَدٌ اَحَدٌ می‌گوید . وَرَقَه خِطاب به اُمَیه اظهار داشت : بدان ! من هم اَحَدٌ اَحَدٌ می‌گویم . به خدا قَسَم اگر بِلال دراین‌حال بمیرد ، مَن قبرش را زیارتگاه خواهم کرد .
وَرَقَه یکی از مشوّ قانِ خَدیجَه سلام الله علیها برای ازدواج با رسول خدا(ص) بود .او به عموزاده خود : خَدیجَه سلام الله علیها گفت : باتوجّه به مطالبی که در کُتُب‌ِ گذشتگان آمده و آنچه من از حالاتِ محمّد(ص) می‌بینم ،ایشان پیامبر  خاتم(ص) خواهد بود ...... .
وی در مراسِمِ عَقْدِ خَدیجَه سلام الله علیها با حضرت خاتم النّبیین(ص) ،شرکت داشت . در این مجلس ابتدا اَبوطالب با ایرادِ خُطْبَه‌ای ،به معرّفی برادرزاده خود : رسول اکرم (ص) ‌پرداخته و پس ‌از او ، وَرَقَه نیز با قِرائَتِ خَطابَه‌ای ، سخنانِ اَبوطالب را موردِ تأیید قرار می‌دهد و در پایان ، صیغه عَقْد توسّطِ اَبوطالب جاری و خَدیجَه سلام الله علیها با چهارصد دینار کابین به افتخارِ همسری آن‌حضرت در می‌آید .
اِبن اِسْحاق می‌نویسد : محمّد بن عبدالله(ص) از اِعتکاف در غارِ حِرا خارج و برای طواف به خانَه کَعْبَه آمده بودند که وَرَقَه بن نَوْفَل با ایشان مواجه گردیده و معروض می‌دارد : همانا تو پیامبر  خاتمِ(ص) این اُمّت هستی که بسیار آزار خواهی دید ، با تو جنگ کرده و بیرونت می‌کنند . اگر من آن روز را دَرْک نمایم ، خداوند را چُنان یاری خواهم کرد که خود می‌داند .آنگاه وَرَقَه فَرقِ سرِ آن‌جناب را می‌بوسد .
نبی مکرّم اسلام(ص) با نُزولِ اوّلین آیاتِ قرآن کریم ، حالاتِ خود رابرای خَدیجَه سلام الله علیها بازگو کردند . همسرِ باوفای آن‌حضرت موضوع را به اطّلاعِ وَرَقَه رسانده و ایشان در پاسخِ خَدیجَه سلام الله علیها چُنین می‌گوید :
سوگند به آن که جانِ وَرَقَه در دستِ اوست ، مَلَکی که بر محمّد(ص) نازل می‌شود ، همان فرشته بزرگی است که نزدِ مُوسَی(ع) می‌آمده و شوهرت ، آخرین فرستاده خدا و رسولِ اُمّت است  .
نقل است که وَرَقَه قبل‌از فوت ، به پیامبر  خدا(ص) ایمان آورد و سپس این شعرِ معروف را در مَدْحِ آن‌حضرت سُرُوده و مسلمان از دنیا رفته است .
یعْفُو وَ یصْفَحُ ، لایجْزِی بِسَیئَه وَ یکْظِمُ الغَیظَ عِنْدَالشَّتْمِ وَالْغَضَبِ
می‌بخشد و گذشت می‌کند و به بدی جزا نمی‌دهد و خشمِ خود را هنگامِ دشنام و غَضَب فرو می‌نشانَد .
وَرَقَه بن نَوْفَل دوازده سال قبل‌ از هجرت وفات کرد .