نَوفَل بن عَبْدالله بن مُغَیرَه مَخْزُومی
نَوفَل در غَزْوَه خَنْدَق شرکت کرده و باتّفاقِ عَمْرو بن عَبْدوَدّ و عِکْرِمَه بن اَبی جَهْلْ توانستند با تلاشِ بسیار ، کم‌عرض‌ترین ناحِیه خَنْدَق را شناسائی نموده و از آن عبور نمایند .
در این نبرد ، پس‌از آنکه عَمْرو بن عَبْدوَدّ با ضَرْ بَه شمشیرِ امام علی(ع) کُشته شد ، ترس و وحشتِ سپاهِ قُرَیش و بخصوص همراهانِ عَمْرو را فرا گرفت . نَوفَل سوار بر اسب ، در حالِ فرار و پرش از خَنْدَق بود که به درونِ آن سقوط کرد . نگهبانان بلافاصِلَه او را هدفِ سنگ‌بارانِ خودقرار دادند . نَوفَل فریاد زد : این کار به دور از فُتَوَّت است !یک نفر بفرستید مردانه با هم جنگ کنیم ! مولای متّقیان (ع) همان لَحْظَه واردِ خَنْدَق شده و او را با ضَرْ بَه شمشیر از پا درآوردند .
قُرَیش آمادگی خود را برای بازپس‌گیری جنازه نَوفَل ، در اِزای پرداختِ ده هزار درهم اعلام کردند . رسول خدا(ص) فرمودند : جنازه حِمار را به آنان پس بدهید ! زیرا نه به لاشه او نیاز است و نه بهای آن .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران
1- مغازی واقدی ، ج 1 ، ص 496 ، زُ بَیْر بن عَوّ ام را قاتل نَوفَل معرفی کرده است .
2- مغازی واقدی ، ج1 ، ص 474 ، آورده است که پیامبر فرمودند : این لاشةِ حِمار است و دِیَةِ آن هم کراهت دارد .