نَوفَل بن حارِث بن عَبْدالمُطَّلِب هاشِمی قُرَشی
نَوفَل در جنگ بَدْرْ شرکت داشته و توسّطِ نیروهای اسلام اسیر شد .گفته شده ایشان را اجباراً به صَحْنَه نبرد آورده بودند . وی در دورانِ اِسارَت ، اَشعاری به این شرح سروده بود :
جنگ با احمد(ص) بر من حَرام است زیرا پیوندِ خویشاوندی او به من نزدیک است .گرچه قَبیلَه فَهْرْ بر ضدِّ او اجتماع کرده‌اند امّا بدونِ تردید ، خداوند ناصرِ محمّد(ص) خواهد بود .
عبّاس عموی پیامبر (ص) نیز یکی از اَسیرانِ غَزْوَه بَدْرْ بود که سَر بَهاءِ خودش و نَوفَل را پرداخته و آزاد شدند . نَوفَل پس از آزادی اسلام آوَرْد و از همانجا به مدینه هجرت نموده و در نبردهای خَنْدَق ، حُنَینْ و طائِف فعّالانه شرکت جُست . در غَزْوَه حُنَینْ هنگامی‌که رزمندگانِ اسلام با کمینِ نیروهای هَوازِن مواجه شده و جملگی فرار کردند، نَوْفَل هیچ‌گاه رسول خدا(ص) را تنها نگذاشت و درحالی‌که علی (ع) در جلوی پیامبر(ص) شمشیر می‌زد ، وی نیز با تنی چند ازهمراهان ، در تمامِ طولِ مدّتِ نبرد ، پیرامونِ آن‌حضرت به دفاع مشغول بودند .
ایشان در سال 15 هجری همزمان با خِلافتِ عُمَر درگذشت .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران
1- طبقات واقدی ، ج 4 ، ص 37 ، مُتَرْجَم .
2- تاریخ طَبَری ، ج 2 ، ص 162 .
3- ارشاد شیخ مفید ، ص126 ، مُتَرْجَم .