نسیبه بنت کعب

نُسَیبَه  بنت کَعْب بن عَمْرو بن عَوف مازنی اَنصاری ملقّب به : اُمِّ عُمارَه
نُسَیبَه از صَحابیه شجاع و دلاورِ رسول گرامی اسلام (ص) است که در پیمان دوّم عَقَبَه حضور داشته و با آن ‌حضرت بَیعَت نمود . وی در جنگ‌های اسلام دوش‌بدوشِ مردانِ مسلمان پیکار می‌کرد .نُسَیبَه همراه با شوهرِ خود : غَزیه بن عَمْرو و دو پسرش به نام‌های عُمارَه و وَ لیددر اُحُد حضورِ فعّال داشتند .
در این نبرد ویبا مَشک به تشنگان و مجروحین آب می‌داد که ملاحظه نمود مسلمین اطرافِ رسول خدا(ص) را خالی کرده و گریخته‌اند . او بلافاصِلَه مَشک را کنار انداخته و به دفاع از آن‌حضرت می‌پردازد .
ایشان با کمکِ مُصعَب بن عُمَیرْ در برابرِ عَبْدالله بن قَمِئَه که قصدِ کُشتنِ پیامبر  اسلام (ص) را داشت ، سرسختانه ایستادگی نموده و مانعِ آسیب رساندن به آن‌حضرت شدند .
پیامبر  خدا(ص) در جنگ اُحُد فرارِ عِدَّه‌ای از مسلمین راملاحظه و لکن تلاش برای ممانعت از گریزِ آنها را بی‌نتیجه دانسته و می‌فرمایند : لااقلّ سپرهایتان را بیندازید !
اُمِّ عُمارَه یکی از سپرهای رها شده را در دست گرفته و با تلاشِ بیشتر به مبارزه پرداخت .
نُسَیبَه در غَزَوَه اُحُد سیزده زخم برداشته و کماکان به نبرد مشغول بود . در این نبرد یکی از پسرانش مجروح می‌شود .او فوراً زخمِ فرزند را با پارچه‌ای بسته و می‌گوید : پسرم برخیز !و در کارِ جنگ تأخیر مکن !
وی در نبرد حُنَینْ مردی از هَوازِن را کُشت و سپس شمشیرِ او را برگرفته و به دفاع از رسول خاتم(ص) و مسلمانان ادامه داد .
اُمِّ عُمارَه در جنگ یمامَه به فرماندهی خالِد بن وَ لید و علیه مُسَیلِمَه کذّاب که ادّعای پیامبر ی نموده بود نیز شرکت جُست . او در این نبرد رشادتِ بسیاری از خود نشان داده و زخم‌های متعدّدی برداشت بحدّی که سرانجام یک دستش قطع شد . هنگامی‌که اُمِّ عُمارَه از یمامَه به مدینه بازگشت ، اَبوبکر که در مَسْنَدِ خِلافت بود ، به دیدارَش شتافت . ایشان همزمان با سال 13 هجری قمری درگذشت.