امرو القیس سلیمان بن حجر کندی جندح

اِمْرَؤُ الْقَیسْ ، سلیمان بن حُجْرِ کِنْدی ، جَنْدَح
جَنْدَح بزرگترین شاعرِ دورانِ جاهلیت و صاحبِ مشهورترین قَصائِداز مُعَلَّقات سَبْعْ به نامِ قَصیدَه لامیه است‌که دارای هشتاد بیت می‌باشد . وی آخرین پادشاهِ سلسله کِنْدی بود که در قرنِ پنجمِ میلادی ،بر ناحیه مرکزی عربستان حکومت می‌کرد .
نَسَبِ جَنْدَح به ملوک اهلِ نَجْدْ  می‌رسد . پدرِ او از حکمرانانِ بنی اَسَد بود که با دَسیسَه‌ای به قتل رسید .
جَنْدَح به خونخواهی پدرش قیام کرد امّا هیچ‌کس به یاری وی برنخاست و لِذا به قَیصَر روم پناه بُرده و قَصیدَه‌ای در مَدْحِ او سُرُود . یکی از افرادِ بَنی اَسَد با مَکْر و دشمنی ، جَنْدَح را به هجوگویی دربارَه پادشاه روم متَّهَم ساخت . قَیصَر برآشفت و پیراهنِ زهرآگینی را به عنوانِ خِلْعَت ، جهتِ جَنْدَح فرستاد . او پیراهن را پوشید و لکن در اثرِ آن تمامِ بدنش زخم شد و به همان علّت از دنیا رفت . قَیصَر بعدها با این عنوان‌که از تصمیمِ اخیرش درباره جَنْدَح پشیمان شده ، دستور داد مجسمه وی را تهیه و بر فَرازِ قبرش نصب نمودند . جَنْدَح را به خاطرِ زخم‌های فراوانی که در اَثَرِ پوشیدنِ پیراهنِ موردِ بحث بر او عارض شده بود ، ذوالقُرُوح نیز نامیده‌اند .بنا به قولی دیگر جَنْدَح در آنْقُرِه ( آنکارای فعلی) به مرضِ آبله فوت‌کرده است .
از حضرت علیu دربارَه اِمْرَؤُالْقَیسْ سؤال شد . ایشان فرمودند :جَنْدَح شاعرترینِ شاعران و پادشاهی بسیار گمراه بود . وفاتِ وی در خِلالِسال‌های 540 تا 566 میلادی ذکر شده است . رجوع به مُعَلَّقات سَبْعْ