مُنْذِر بن عَمْرو ساعِدی خَزْرَجی
مُنْذِر یکی از نقبای دوازده گانه منتخب در پیمان دوّم عَقَبَه می‌باشد .ایشان گوش به فرمانِ رسول خدا(ص) بوده در غَزَواتِ بَدْرْ و اُحُد شرکت کرد . اَبو بَراء : عامِر بن مالِک بن جَعْفَر عامِری کِلابی ، معروف به مُلاعِب الْاَسِنَّه ، در دیداری با رسول خدا(ص) درخواست نمود تا شماری از اصحاب ، برای آشنا ساختنِ مردمِ نَجْدْ با معارفِ اسلامی و پذیرشِ دینِ حَقّ ، عازِمِ آن دیار گردند . آن حضرت از مردمِ نَجْدْ بر جانِ اصحاب بیم داشتند لکن پس‌از اطمینان دادنِ اَبو بَراء ، با فرستادنِ عِدَّه‌ای موافقت فرموده و در همین راستا ، چهل نفر تحتِ سرپرستی مُنْذِر اعزام شدند . پس‌از فُرود آمدنِ اَصحاب در بِئْرْ مَعُونَه ، یکی از مسلمانان ، به نامِحَرام بن مِلحان ، پیامِ کتبی رسول اکرم (ص) را نزدِ عامِر بن طُفَیل : رئیسِ قَبیلَه بَنی عامِر بُرد .
وی با اِمتناع از قِرائَتِ نامَه و حَتّی بدونِ نگریستن در آن ، حَرام رابه قتل رسانده و از افرادِ قَبیلَه خود خواست تا بقیه اصحاب را بِکُشند . مردانِ بَنی عامِر فرمانِ عامِر را نپذیرفته وگفتند اینان در پناهِ اَبو بَراء هستند .
عامِر با کمک‌خواهی از سایرِ قبایلِ مستقرّ در بِئْرْ مَعُونَه ، جنگ سختی به راه انداخت و هَمَه مردانِ گروهِ آموزشی به جُز سه نفر را شهیدکرد . آن سه نفر عبارت بودند از :
کَعْب بن زَید خَزْرَجی‌که با مختصر رمقی نجات یافته و بعداً در غَزْوَه خَنْدَق شهید شد .
عَمْرو بن اُمَیه ضَمْری و حارِث بن صِمَّه که در زمانِ درگیری ، شترها را به چَرا بُرده و از صَحْنَه دور بودند .
این حادثه موجِبِ تأثُّرِ شدیدِ حضرت محمّد(ص)گردیده و بعدها سَریه بِئْرْ مَعُونَه نام گرفت .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران
1- مُلاعِب الأَسِنَّة : کسی که در مَشْقْ با نیزه مهارت دارد .
2- مغازی واقدی ، ج 1 ، ص346 .