مغیره بن شعبه

مُغَیرَه بن شُعْبَه بن اَبی عامِر بن مَسْعود ثَقَفی - اَبوعَبْدالله
مُغَیرَه صحابی رسول خدا(ص) و یکی از سرداران ، وُلات و دُهات  عَرَب بود .
وی در طائِف متولّد و پس‌از مدّتی عازِمِ اسکندریه گردیده و مجدّداً به حجاز بازگشت .
در پیمان صلح حُدَیبیه ، هنگامی‌که عُرْوَه بن مسعود ثَقَفی : چهارمین سفیرِ اعزامی قُرَیش با رسول اکرم (ص) در حالِ مذاکره بود ،مُغَیرَه با تجهیزاتِ نظامی و سر تا پا غَرْق در زره ، بالای سَرِ آن‌حضرت ایستاده و از ایشان مراقبت می‌کرد .
عُرْوَه در بکارگیری الفاظ و نحوه بیان ،گستاخانه و تا حدودی ،خارج از شأنِ مقام عظمای رسالت(ص) صحبت می‌کرد و گاهاً در حینِ صحبت ، با دست مَحاسِن آن‌حضرت را لمس می‌نمود . مُغَیرَه از رفتارِ خِلافِ اَدَبِ عُرْوَه جلوگیری نموده و این امر موجِبِ خشمگین شدنِ وی گردید .
پیامبر  خدا(ص) پس‌از اسلام آوردنِ بَنی‌ثَقیف ، مُغَیرَه و اَبوسُفیان بن حَرْب را مأمور نمودند جهتِ انهدامِ بُتِ لات به طائِف اعزام شوند . اَبوسُفیان به اَنحاءِ مختلف از انجامِ این‌کار شانه خالی ‌کرده و امتناع می‌ورزید . مُغَیرَه با در دست گرفتنِ‌کلنگی ، شخصاً بر بالای بُتْ رفته و آنرا تخریب نمود . او از کاتبینِ وَحْی و جُزْوِ نویسندگانِ آن‌حضرت بود .
اِبن شُعْبَه در فَتْح قادسیه ، نهاوند ، همدان و ... حضور داشته و بعد ‌از شرکت در نبرد یمامَه ، عازِمِ جنگ‌های پیروزمندانه شام گردید . گفته‌اند وی به هنگامِ کارزارِ یرموک ، چشمِ خود را از دست داده است .
عُمَر : خَلیفَه دوّم ابتدا مُغَیرَه را به عنوانِ والی بَصْرَه منصوب نموده و لکن پس‌از مدّتی او را عَزْل و به حکومتِ کوفَه گُمارْدْ . مُغَیرَه تا اوائِلِ خلافتِ عُثْمان در سِمَتِ ولایتِ کوفَه اِبقاء و سپس برکنار گشت .
مُغَیرَه در جنگ صِفّین از صَحْنَه مُبارَزَه دوری گُزید . مُعاویه در آغاز حکومت خود ، وی را مجدّداً به عنوانِ والی کوفَه انتخاب نمود .اِبن شُعْبَه نخستین‌ کسی است که دیوانِ بَصْرَه را وضع کرد .
مُغَیرَه بن شُعْبَه تا سال 50 هجری برکوفَه حکومت داشته و در همان سال دارِ فانی را وَداع‌گفت . از او صد و سی و شش حدیث در صَحیحَین  نقل شده است .