مُعَتِّب بن اَبی لَهَب بن عَبْدالمُطَّلِب بن هاشِم بن عَبْد مَناف
مُعَتِّب و عُتْبَه ، پسرانِ اَبولَهَب بودند . عُتْبَه شوهرِ رُقَیه : بنت محمّد(ص) بود که پس از بعثت ، بنا به اصرارِ مشرکین و جهتِ در تنگنا قرار دادنِ پیامبر اکرم(ص) ، همسرش را طلاق داد . مُعَتِّب و عُتْبَه پساز فَتْحِ مکّه و شکستِ مشرکین ، از بیمِ جانشان ، همانندِ عِدَّهای از مشرکانِ قُرَیش پنهان شدند . رسول خدا(ص) از عبّاس سُراغِ ایشان را گرفته وفرمودند : بُرو آنان را نزدِ من بیاور ! عبّاس آن دو را حاضر ساخت . مُعَتِّب و عُتْبَه در محضرِ پیامبر (ص) ، اسلام آورده و با ایشان بَیعَت کردند .
آن دو در نبرد حُنَینْ ، همراه با نیروهای اسلام فعّالانه شرکت نمودند . در آغازِ نبرد ، مسلمانان با کمینِ مشرکین مواجه و جملگی فرار کرده و اطرافِ پیامبر خدا(ص) را خالی گذاشتند . در این لَحْظَه حسّاس و خطرناک ، فقط ده نفر از اصحاب که در رأسِ آنان امام علی(ع) قرار داشته و پیشاپیشِ رسول خاتم(ص) شمشیر میزد ، تحتِ سختترین شرایط ، هیچگاه آنحضرت را تنها نگذاشتند . مُعَتِّب و عُتْبَه نیز جُزْوِ این ده نفر بودند . در این نبرد چشمِ مُعَتِّب با دریافتِ ضَربَتی شکافته شد .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران