مُرارَه بن رَبیع عَمْری
مُرارَه از اصحابِ پیامبر (ص) و یکی از شرکت‌کنندگانِ غَزْوَه بَدْرْ می‌باشد .وی همراه با کَعْب بن مالِک و هِلال بن اُمَیه واقِفی ، بدونِ هیچ دلیل و عذری ، صرفاً بعلّتِ سهل‌انگاری ، تنبلی و رفاه‌طلبی ، از شرکت در غَزْوَه تَبوک خودداری کرده فلِذا موردِ اعتراضِ رسول خدا(ص) قرارگرفتند . مُرارَه و دوستانش از آن پس ، در زندگی فردی و اجتماعی کاملاً منزوی شدند بطوری‌که همسرانشان نیز آنان را تنها گذاشتند .مردم ضِمنِ قطعِ ارتباطِ کامل با مُرارَه و دوستانش ، حتّی از حرف زدن و پاسخ دادن به سؤالاتشان نیز امتناع می‌ورزیدند .
سرانجام با گذشتِ پنجاه روز ، خداوندِ تبارک و تعالی ،با نزولِ آیه 118 از سُورَه توبه ، هر سه نفرِ آنان را موردِ عَفْو قرار داد .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران