مُدْرِکَه بن اَلْیاس بن مُضَر
مُدْرِکَه ، جَدِّ پانزدهم رسول خدا(ص) ، نامش عامِر یا عَمْرو و کُنْیهاشاَبو هُذَیلْ و اَبو خُزَیمَه میباشد .
گویند چون ایشان شرافتِ تمامِ پدرانش را داشته ، به مُدْرِکَه مشهور ومعروف گردیده است .
مُدْرِکَه چهار فرزند به نامهای خُزَیمَه ، هُذَیلْ ، حارِثَه و غالِب داشت .
نامِ همسرِ مُدْرِکَه : سَلْمَی دخترِ اَسَد بن رَبیعَه بن نِزار و یا زنی از بَنی قُضاعَه بود . از نسلِ هُذَیلْ ، بیش از هفتاد شاعر در جاهلیت و اسلام برخاستهاند . نَسَبِ عَبْدالله بن مسعود ، صحابی معروف به مُدْرِکَه میرسد .
عَمْروبن لُحَی از نوادگانِ مُدْرِکَه است . عَمْرو کسی بود که برای اوّلین بار دینِ حضرت ابراهیم(ع) را دگرگون ساخت . وی بُتهایی از شام به حِجاز آوَرْد و با نصب در خانَه کَعْبَه ، مردم را به پرستشِ آنها دعوت کرد .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران
1- تاریخ یعقوبی ، ج 1 ، ص 289 ، مُتَرْجَم .