لَبید بن رَبیعَه بن عامِر بن مالِک بن جَعْفَر بن کِلاب بن رَبیعَه بن عامِر بن صَعْصَعَه
لَبید جُزْوِ اَشرافِ شُعَرای مُخَضْرَمین و صاحبِ چهارمین مُعَلَّقَه از قصائِد سَبْعْ به نامِ قَصیدَه اَلِفیه می‌باشد .
جَزالت الفاظ ، فَخامت عبارات ، رِقَّت معانی و اِشتمال بر حکم از ویژگی‌های اَشعارِ لَبید بوده که آنرا نیکو و ممتاز ساخته است .
بنا بر نقلِ اِبن هِشام ، لَبید یکی از رجالِ قُرَیش است که در نبرد حُنَینْ ، دنبالِ لشکریانِ اسلام حرکت می‌کرد و پیامبر (ص) او را نیز همانندِ سایرِ مُؤلَّفَه قُلُوبُهُم ، غنائِمی بخشیدند. در سال نُهُم هجری ،ایشان همراه با وفد بَنی کِلاب به محضرِ رسول خدا(ص) شرفیاب شده و اسلام آوَرْد .
لَبید بن رَبیعَه به سال 41 هجری و پس از یکصد و چهل و پنج و یایکصد و پنجاه و هفت سال عُمْر ، وفات کرد .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران
1- مُخَضْرَمین : شاعرانی که در دوران جاهلیَّت و اسلام شعر گفته‌اند .
2- تاریخ پیامبر اسلام ، ص499 .
3- طبقات ، ج1 ، ص 268 ، مُتَرْجَم - تاریخ پیامبر اسلام ، ص 541 .