اُمِّ اَیمَنْ بنت ثَعْلَبَه بن عُمَر بن حصن بن مالِک
اُمِّ اَیمَنْ صَحابیه باوفای رسول خدا(ص) و نامش بَرَ کَه است . او اهلِ حَبَشَه وکنیزِ عَبْدالله : پدرِ پیامبر (ص) بودهکه بعدها به افتخارِ پرستاری از حضرت محمّد(ص) نایل شد . رسول خدا(ص) علاقهای وافر به بَرَ کَه داشته و میفرمودند : اُمِّ اَیمَنْ پساز مادرم ، مادرِ من است .آنحضرت بعد از ازدواج با خَدیجَه سلام الله علیها ، بَرَ کَه را آزاد کردند . او پساز رهائی و مُزاوَجَت باعُبَیدْ بن حارِث خَزْرَجی ، صاحبِ پسری به نامِ اَیمَنْ گردید . اَیمَنْ در نبرد حُنَینْ شرکت جُسته و شهید شد . عُبَیدْ نیز پساز مدّتی درگذشت . اُمِّ اَیمَنْ پساز وفاتِ شوهرش ، با زَید بن حارِثَه ، یکی از موالی حضرت خَدیجَه سلام الله علیها ازدواج کرد . حاصِلِ این ازدواج پسری به نامِ اُسامَه بود . وفاتِ اُمِّ اَیمَنْ پنج ماه پساز رحلتِ حضرت رسول(ص) ذکر شده است .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران