قس بن ساعده بن جذامه

قُسِّ بن ساعِدَه بن جذامه بن زفر بن ایاد بن نَزار بن خَطیبَه
قُسّ را اُسْقُف نَجْران و قاضی و حکیمی موردِ احترام و بلیغ در عصرِ خود دانسته اند بطوری که در فَصاحَت و بَلاغَت ضرب‌المَثَل بوده است .او بنا به قولی سیصد و پنجاه و یا ششصد سال عُمْرْ کرد . قُسّ نخستین کسی است که با تکیه بر عصا و یا شمشیر ، به قِرائَتِ خُطْبَه پرداخت . وی تا قبل‌از بعثت حیات داشته و موفّق به دیدارِ پیامبر (ص) ‌نیزگردید . مرگِ او را بیست و سه سال قبل از هجرت نوشته‌اند .
قُسّ را اَشعاری است که در آن به توحید و معاد اعتراف دارد . هنگامی‌که بخشی از اَشعارِ وی جهتِ رسول خدا(ص) خوانده شد ، ایشان فرمودند :
 اِنَّهُ یبْعَثُ اُمَّه وَحْدَهُ ، وی به تنهایی همانند یک اُمَّت بر انگیخته می‌شود .