عمرو بن ثابت

عَمْرو بن ثابِت بن وَقْشْ - اُصَیرِم
عَمْرو تا آخرین لحظاتِ عُمْر خود از پذیرشِ اسلام امتناع می‌کرد .وی از طایفَه بَنی عَبْدالْاَشْهَل بوده و اِجازَه نمی‌داد هیچ‌کس از طایفَه‌اش اسلام آوَرَد .
با آغازِ جنگ اُحُد ، هنگامی‌که رسول خدا(ص) از مدینه بسوی اُحُد عزیمت فرمودند ، عَمْرو ناگهان متحوِّل شده و شمشیر بر کَفّ ، رهسپارِ میدانِ نبرد گردید . او شجاعانه با لشکریانِ قُرَیش به مُبارَزَه پرداخت و سرانجام زخم‌های عمیقی برداشته و از حرکت بازایستاد .
هنگامی‌که مردانی از بَنی عَبْدالْأَشْهَل ،کُشته‌های خود را در میدانِ نبرد شناسائی می‌کردند ، وی را نیمه‌جان یافته و از علّتِ حضورشسؤال نمودند که آیا برای دفاع از مشرکین آمده و یا اسلام آورده است ؟
عَمْروگفت : اسلام را پذیرفته و نبرد کردم تا به‌ این ‌صورت از پا درآمدم .
ایشان لحظاتی بعد ، درحالی‌که هنوز یک رَکْعَت نماز نخوانده بود ، شهیدگردید . وقتی داستانِ وی به پیامبر  خدا(ص) عرض شد ،آن‌حضرت فرمودند : عَمْرو بهشتی است .
پدرِ عَمْرو : ثابت بن وَقْشْ ، عموی عَمْرو : رِفاعَه و برادرِ عَمْرو :سَلَمَه ، نیز در اُحُد شهید شدند .