علبه بن زید بن عمرو انصاری اوسی

عُلْبَه بن زَید بن عَمْرو اَنصاری اَوسی
عُلْبَه یکی از هفت نفر یارانِ رسول خدا(ص) می‌باشد که عَلاقَه بسیاری داشتند در نبرد تَبوک شرکت‌کنند لکن فاقِدِ استطاعتِ لازم جهتِ تهیه مَرْکَب بوده و اِصرارِ فراوانِ آنان به پیامبر  خدا(ص) جهتِاَخْذِوَسیلَه سواری نیز حاصلی نداشته و آن‌حضرت فرموده بودند :فِعلاً امکاناتی در اختیار ندارم . عُلْبَه و دوستانش به خاطرِ عدمِ امکانِ شرکت در نبردِ مذکور بسیار گریستند و لذا بَـکّائین سَبْعَه نامیده شدند . عُلْبَه ناچار با چشمِ گریان در دلِ شب دست به نیایش برداشت و گفت :
بارخدایا ! تو خود به جهاد فرمان داده‌ای ، اینک نه مرا قدرتِ مالی می‌دهی و نه رسولت را مَرْکَبی که مرا بر آن نِشانَد .حال آنچه در این تنگنا می‌توانم تقدیم کنم بیش از این نیست که خدایا ! از هر مسلمانی که بر او حقّی دارم ، چه مادّی و چه معنویو آبرویم ، هَمَه آنها را به عنوان صَدَقَه در راه تو گذشت کردم .
فردای آن روز ، هنگامِ نماز صبح در مسجد ، حضرت محمّد(ص) به او که در صَفِّ نمازگزاران بود مژده دادند که خداوند زکاتِ تو راپذیرفته است .