عُثْمان بن اَبِی العاص بن بِشْر بن عَبْد دُهْمَان
عُثْمان از مردمِ طائِف و جوان‌ترین عضوِ وَفْد بَنی ثَقیف بود که در مدینه به محضرِ رسول خدا(ص) شرفیاب شده و اسلام آوردند .وی در فراگیری قرآن و احکامِ اسلام بسیار کوشا بود و لِذا از جانبِ پیامبر (ص) به عنوانِ رئیسِ هیئتِ اعزامی ثَقیف برگزیده شد .
عُثْمان تا زمانِ خِلافتِ عُمَر در این سِمَت بود و سپس از سوی وی به عنوانِ عامِلِ بحرین انتخاب و اعزام گردید .ایشان پس‌از مدّتی از عاملیتِ بحرین معزول و تا پایانِ عُمْر در بَصْرَه سکونت گُزیده و به سال 51 هجری وفات یافت . در بَصْرَه مَحَلّی به نامِ شطِّ عُثْمان وجود دارد که به او منسوب است .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران