عبدالله بن جحش اسدی

عُبَیدالله بن جَحْش اَسَدی
عُبَیدالله بن جَحْشْ یکی از حُنَفائی بودکه با ضمیری ناآرام ،بینشی متزلزل و وجدانی ناراحت ، به دنبالِ دینِ حقیقی می‌گشت و سرانجام پس‌از بعثتِ حضرت رسول(ص) اسلام آوَرْد . وی با همسرش :اُمّ حَبیبَه بنت اَبو سُفْیان به حَبَشَه مهاجرت کردند .
عُبَیدالله در حَبَشَه نیز دچارِ تردید شده و از اسلام به مسیحیت گِرَوید و فکر می‌کرد که دیگران همه سرگردانند و فقط خودش به بینشِ صحیح رسیده است . وی سرانجام به کیشِ نَصرانیت از دنیا رفت .
همسرِ عُبَیدالله : اُمّ حَبیبَه ، مسلمانی معتقد و پایدار بود که در حَبَشَه تنها مانده و امکانِ بازگشت به منزلِ پدرِ مشرِکِ خود را نداشت . وی سرانجامِ عاقبت‌بِخَیر شد و طِبقِ پیامِ کتبی پیامبر (ص) به نَجاشی :‌ پادشاهِ حَبَشَه ،در نکاحِ آن‌حضرت قرارگرفت و همراه با کاروانی از طریقِ دریا عازِمِ مدینه گردید .