عَبْدالله بن عَمْرو بن حَرام بن ثَعْلَبَه بن حَرام خَزْرَجی
عَبْدالله پدرِ جابِر بن عَبْدالله اَنصاری ، از بَیعَتکنندگانِ دوّم عَقَبَه و یکی از نقبای دوازده گانه میباشد . وی در غَزْوَه بَدْرْ شرکت داشت .
هنگامِ عزیمتِ نیروهای اسلام به اُحُد ، منافقِ معروف عَبْدالله بن اُبَی ابتدا خود را موافقِ تصمیمِ پیامبر (ص) نشان داده و همزمان با لشکریانِ اسلام رهسپارِ اُحُد گردید امّا در میانِ راه ، جهتِ تضعیفِ روحیه نیروهای اسلام و ایجادِ شکّ و تردید در بینِ آنان ، به بهانَه مخالفبودن با دفاع در خارج از شهر ، همراه با طرفدارانش که یکسوّم از نیروی مسلمانان راتشکیل میدادند ، از رزمندگانِ اسلام جدا و به مدینه بازگشت .تلاشِ فراوانِ عَبْدالله بن عَمْرو جهتِ اِنصرافِ عَبْدالله بن اُبَی از این تصمیم نیز مُثمرِثَمَر واقع نگردید .
عَبْدالله بن عَمْرو اوّلین شهیدِ اُحُد بود که بدستِ اَبوسُفیان بن عَبْد شَمس از پا درآمد . رسول خدا(ص) بر جِنازه ایشان نماز خوانده و فرمودند :پیکرهای عَبْدالله و عَمرو بن جَموح را در یک قبر قرار دهید زیرا آن دو در دنیا نیز با هم دوست بودند !
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران